คุณหมอ (ญาติสามี) ตรวจภายใน...จนฉันติดใจ

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ทุกคน ขอแนะนำตัวก่อนนะคะ ฉันชื่อลินดาค่ะ ตอนนี้อายุ 27 ปี เรื่องที่ลินดาจะเล่าในวันนี้เป็นประสบการณ์ตรงที่เกิดขึ้นกับตัวเอง เป็นความลับที่เก็บไว้ในใจมาตลอด ไม่เคยกล้าบอกใคร แม้แต่เพื่อนสนิทที่สุด เพราะมันทั้งน่าอายและก็...น่าตื่นเต้นในเวลาเดียวกันค่ะ

เรื่องมันเริ่มต้นขึ้นเมื่อต้นปีที่ผ่านมาค่ะ เป็นปีที่ชีวิตของลินดากำลังจะสมบูรณ์แบบที่สุด ลินดาเพิ่งจะแต่งงานกับพี่หนึ่ง สามีของลินดาเองค่ะ เรารักกันมาก พี่หนึ่งเป็นผู้ชายที่ดีพร้อมทุกอย่าง เขาเป็นคนซื่อสัตย์ รักเดียวใจเดียว ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงให้ระแคะระคายเลยแม้แต่น้อย เขาดูแลเอาใจใส่ลินดาทุกอย่าง จนเพื่อนๆ ต่างก็อิจฉาในความโชคดีของลินดา และเหมือนโชคชะตาจะเข้าข้างเราสองคนมากขึ้นไปอีก ไม่นานหลังจากแต่งงาน ลินดาก็ตั้งท้องค่ะ มันเป็นความสุขที่ล้นปรี่จริงๆ เราสองคนดีใจกันมาก วาดฝันถึงอนาคตครอบครัวของเราว่ามันจะอบอุ่นและสวยงามขนาดไหน

พอรู้ว่าท้องได้ประมาณสองเดือน เราก็เริ่มมองหาคลินิกฝากครรภ์กันค่ะ พี่หนึ่งเขาเสนอว่าให้ไปฝากครรภ์ที่คลินิกของคุณหมอท่านหนึ่ง ซึ่งเป็นญาติห่างๆ ของเขาเอง พี่หนึ่งบอกว่าคุณหมอเก่งและน่าจะดูแลเราได้ดีเป็นพิเศษ ลินดาเองก็เห็นดีเห็นงามด้วย เพราะคิดว่าการมีคุณหมอเป็นคนกันเองก็น่าจะทำให้อุ่นใจมากกว่า

วันแรกที่ลินดาได้เจอกับคุณหมอ...ขอเรียกท่านว่าคุณหมอเอนะคะ ภาพแรกที่เห็นคือท่านเป็นผู้ชายที่รูปร่างสูงใหญ่มากค่ะ แตกต่างจากพี่หนึ่งสามีของลินดาโดยสิ้นเชิง พี่หนึ่งจะรูปร่างสมส่วนสไตล์คนเอเชีย แต่คุณหมอเอตัวใหญ่ ไหล่กว้าง ดูแข็งแรงบึกบึนไปหมด ตอนนั้นที่เจอกันครั้งแรก ลินดาก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่างที่มันแปลกๆ ค่ะ คือสายตาของคุณหมอ ท่านชอบแอบมองมาที่หน้าอกของลินดาบ่อยๆ แวบแรกก็รู้สึกใจไม่ดีนิดหน่อย แต่ก็พยายามปัดความคิดนั้นทิ้งไปค่ะ ลินดาบอกตัวเองว่า "เราอาจจะคิดมากไปเองก็ได้ คุณหมออาจจะแค่มองสำรวจคนไข้ตามปกติแหละ" อีกอย่าง ทุกครั้งที่มาตรวจ พี่หนึ่งก็มาเป็นเพื่อนตลอด แถมตัวลินดาเองก็แต่งงานแล้ว ท้องก็เริ่มป่องให้เห็นแล้วด้วย คุณหมอซึ่งเป็นญาติผู้ใหญ่ของสามี คงไม่คิดอกุศลอะไรกับเราหรอก...ลินดาพยายามเชื่ออย่างนั้นค่ะ

หลังจากนั้น ลินดาก็ต้องไปตรวจสุขภาพตามที่คุณหมอนัดอยู่เรื่อยๆ ค่ะ ก็เป็นเรื่องปกติของคนท้องใช่ไหมคะที่ต้องดูแลตัวเองเป็นพิเศษ อยากให้แน่ใจว่าลูกในท้องแข็งแรงดี ไม่มีอะไรผิดปกติ จะได้แก้ไขได้ทันท่วงที ทุกครั้งที่ไปก็จะมีพี่หนึ่งไปด้วยตลอด คุณหมอเอก็จะพูดคุยซักถามอาการตามปกติ ตรวจอัลตราซาวนด์ให้ดูพัฒนาการของลูกน้อย ซึ่งมันก็เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากค่ะ แต่สายตาแปลกๆ ของคุณหมอที่มองมาที่ร่างกายของลินดา...มันก็ยังคงอยู่ตรงนั้นเสมอ ลินดารู้สึกได้ แต่ก็เลือกที่จะไม่สนใจมัน

จนกระทั่งเรื่องราวที่เปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้เกิดขึ้น...เมื่อเดือนที่แล้วนี่เองค่ะ ตอนนั้นลินดาตั้งครรภ์ได้ประมาณ 3 เดือนกว่าแล้ว คุณหมอเอนัดตรวจสุขภาพอีกครั้งตามปกติ แต่วันนั้นดันเป็นวันที่พี่หนึ่งไม่ว่างพอดีค่ะ เขาต้องรีบเดินทางไปต่างจังหวัดเพื่อตามลูกค้าคนสำคัญ ลินดาเองก็ไม่อยากเลื่อนนัด เพราะเป็นห่วงลูก เลยตัดสินใจว่าจะไปหาหมอคนเดียว คุณหมอนัดไว้ช่วงค่ำๆ ประมาณหนึ่งทุ่มค่ะ ลินดาขับรถไปที่คลินิกคนเดียว ตอนนั้นก็รู้สึกเหงานิดหน่อยที่ไม่มีพี่หนึ่งมาด้วยเหมือนเคย

พอไปถึงคลินิกก็ดูเงียบๆ ค่ะ คนไข้คนอื่นน่าจะกลับกันไปหมดแล้ว เหลือแค่ลินดากับพยาบาลหน้าเคาน์เตอร์อีกคนหนึ่ง สักพักคุณหมอเอก็เดินออกมารับด้วยตัวเอง ท่านยิ้มให้ลินดาอย่างใจดีเหมือนทุกครั้ง แล้วก็พาเข้าไปในห้องตรวจที่คุ้นเคย บรรยากาศในห้องมันเย็นๆ และเงียบสงัดจนได้ยินแต่เสียงเครื่องปรับอากาศ คุณหมอให้ลินดาขึ้นไปนอนบนเตียงตรวจโรคเหมือนทุกๆ ครั้งที่ผ่านมา

แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิมค่ะ หลังจากที่ลินดาเปลี่ยนเป็นชุดคลุมของคลินิกและขึ้นไปนอนบนเตียงเรียบร้อยแล้ว คุณหมอเอก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ว่า "คุณหมอขออนุญาตนะครับ...น้องลินดา ถอดชั้นในออกด้วยนะจ๊ะ"

ลินดาได้ยินก็ชะงักไปเลยค่ะ หัวใจเต้นแรงขึ้นมาทันที มันรู้สึกแปลกมากๆ เพราะทุกครั้งที่มาตรวจ ไม่เคยต้องทำแบบนี้เลย ลินดารวบรวมความกล้าถามกลับไปอย่างสุภาพว่า "ทำไมต้องถอดด้วยคะคุณหมอ ปกติที่ผ่านมาก็ไม่ต้องถอดนี่คะ"

คุณหมอเอเดินเข้ามาใกล้เตียงขึ้นอีกนิด ท่านมองมาที่ลินดาด้วยแววตาที่อ่านไม่ออก ก่อนจะตอบกลับมาว่า "ตอนนี้น้องลินดาท้องสามเดือนแล้วนะจ๊ะ ร่างกายมีการเปลี่ยนแปลงเยอะ คุณหมอต้องตรวจให้ละเอียดกว่าเดิม จะได้แน่ใจว่าทุกอย่างปกติดีจริงๆ เพื่อความปลอดภัยของน้องลินดาและลูกในท้องนะ"

พอได้ยินเหตุผลที่เกี่ยวกับความปลอดภัยของลูกเท่านั้นแหละค่ะ ความลังเลทั้งหมดของลินดาก็หายไปทันที ในหัวตอนนั้นคิดอยู่อย่างเดียวคือ ทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกของเราปลอดภัยที่สุด ลินดาพยักหน้ารับเบาๆ คุณหมอเลยเดินออกจากห้องไปครู่หนึ่งเพื่อให้ลินดาได้จัดการตัวเอง ลินดาสูดหายใจลึกๆ แล้วค่อยๆ ปลดตะขอชั้นในและถอดมันออกวางไว้ข้างเตียง ความรู้สึกเย็นวาบที่สัมผัสผิวเนื้อบริเวณนั้นมันทำให้รู้สึกโหวงๆ และประหม่าอย่างบอกไม่ถูก

ไม่นานนัก คุณหมอเอก็เดินกลับเข้ามาในห้อง ท่านปิดประตูแล้วเดินตรงมาที่เตียงตรวจ ท่านเริ่มต้นการตรวจตามปกติเหมือนทุกครั้ง คือการใช้เครื่องอัลตราซาวนด์ตรวจดูทารกในครรภ์ ท่านชี้ให้ลินดาดูจอภาพ อธิบายพัฒนาการต่างๆ ของลูกให้ฟัง ซึ่งมันก็ช่วยให้ลินดารู้สึกผ่อนคลายลงได้บ้าง แต่แล้ว...เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นค่ะ

ในขณะที่ลินดากำลังเพลินกับการมองดูลูกน้อยบนจอภาพ จู่ๆ คุณหมอเอก็เลิกชุดคลุมท้องของลินดาขึ้นพรวดเดียวจนมาถึงหน้าอก ทำให้ร่างกายท่อนบนของลินดาเปลือยเปล่าต่อหน้าท่านทันที! ลินดาสะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจและอับอาย รีบยกมือขึ้นมาพยายามจะดึงชุดลง แต่ก็ถูกมือใหญ่ของคุณหมอจับรวบไว้

"คุณหมอ! ทำอะไรคะ!?" ลินดาร้องถามเสียงหลง หัวใจเต้นรัวเหมือนจะหลุดออกมานอกอก

"ตรวจร่างกายจ๊ะ" คุณหมอตอบด้วยน้ำเสียงที่นิ่งและเย็นชาผิดปกติ "ขั้นตอนนี้สำคัญมากนะน้องลินดา ได้โปรดอยู่เฉยๆ อย่าดิ้นนะจ๊ะ"

คำพูดของท่านมันเหมือนเป็นคำสั่งที่ทำให้ลินดาตัวแข็งทื่อไปหมด ถึงแม้ในใจจะร้องตะโกนว่ามันดูแปลกมากๆ แต่ด้วยความที่ลินดาไม่มีความรู้เรื่องการแพทย์เลยแม้แต่น้อย ก็ได้แต่คิดเข้าข้างตัวเองว่า นี่อาจจะเป็นส่วนหนึ่งของการตรวจร่างกายของคุณแม่ตั้งครรภ์จริงๆ ก็ได้ เราคงไม่รู้เรื่องเอง ผ่านไปสักพักใหญ่ๆ ลินดาเริ่มรู้สึกอายจนทนไม่ไหว เลยทำได้แค่หลับตาปี๋ ไม่อยากรับรู้ภาพตรงหน้าอีกต่อไป

แล้วลินดาก็รู้สึกถึงสัมผัสอุ่นๆ ที่หน้าท้อง คุณหมอเริ่มลูบไล้หน้าท้องของลินดาด้วยครีมบางอย่างที่เย็นๆ ในตอนแรก แต่แล้วความร้อนจากฝ่ามือใหญ่ของท่านที่สัมผัสลูบไล้ไปทั่วร่างกาย มันก็ค่อยๆ แผ่ซ่านไปทั่วท้องน้อยของลินดา ตอนนี้ลินดาเริ่มรู้สึกแปลกๆ มากขึ้นเรื่อยๆ ร่างกายมันร้อนๆ วูบวาบยังไงบอกไม่ถูก ความรู้สึกเสียวซ่านที่ไม่คุ้นเคยเริ่มก่อตัวขึ้นช้าๆ แต่ลินดาก็ยังพยายามข่มใจเอาไว้ พยายามคิดว่าคุณหมอคงกำลังทำตามหน้าที่ของท่านอยู่...เราอย่าคิดอกุศลสิ

แต่เหมือนลินดาจะคิดผิดค่ะ...คิดผิดมหันต์เลย ผ่านไปอีกสักพัก มือของคุณหมอก็เริ่มนวดต่ำลง...ต่ำลง...จนมาหยุดอยู่บริเวณจุดอ่อนไหวของลินดา ลินดาสะดุ้งเฮือก พยายามจะขยับตัวหนี แต่ก็ทำไม่ได้เหมือนไม่มีเรี่ยวแรง แล้ววินาทีต่อมา นิ้วที่หนาและอุ่นร้อนของคุณหมอก็สัมผัสลูบไล้ผ่านจุดที่ไวต่อความรู้สึกที่สุดของลินดาอย่างจงใจ ลินดาเผลอซี๊ดปากออกมาด้วยความเสียวซ่านที่จู่โจมเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัว

"คุณหมอ... ซี๊ด... คุณหมอ...ตรวจอะไรอยู่คะ...ลินดา...ลินดารู้สึก...เสียวมากเลยค่ะ" ลินดาพยายามเค้นเสียงถามออกไปอย่างยากลำบาก มันเป็นเสียงที่สั่นพร่าและแหบแห้ง

แต่คุณหมอเงียบ...ท่านไม่ตอบอะไรเลย มีเพียงการกระทำที่ทวีความรุนแรงและชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ นิ้วของท่านเริ่มเค้นคลึงหนักหน่วงขึ้น ก่อนที่ลินดาจะรู้สึกถึงนิ้วหนานั้นที่ค่อยๆ สอดลึกเข้ามาในช่องทางรักของลินดา! ลินดาหายใจสะดุด ร่างกายเกร็งไปหมด แต่แล้วคุณหมอก็เริ่มขยับนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะ มันเป็นการเคลื่อนไหวที่ลินดาคุ้นเคยเป็นอย่างดี แต่ไม่เคยคิดว่าจะมาจากคนอื่นที่ไม่ใช่สามีของตัวเอง ความเสียวซ่านมันพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็วจนน่ากลัว สะโพกของลินดาเริ่มส่ายตอบรับไปตามจังหวะนิ้วของท่านโดยไม่รู้ตัว ลินดาพยายามอย่างยิ่งที่จะหักห้ามความรู้สึกที่กำลังทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

"คุณหมอ... อ๊า... หยุด...หยุดเถอะค่ะ...ลินดา...เสียว...อื้อ..." ลินดาร้องขอเสียงกระเส่า

"แต่คุณหมอยังตรวจไม่เสร็จเลยนะจ๊ะ" ท่านกระซิบตอบที่ข้างหู "คงหยุดตอนนี้ไม่ได้หรอก"

"ลินดาว่า...มัน...ซี๊ด...อ๊า..." ลินดาครางหนักขึ้นและดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อคุณหมอเพิ่มจากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้ว และเร่งจังหวะให้เร็วและลึกขึ้น สมองของลินดาขาวโพลนไปหมด ไม่สามารถคิดอะไรได้อีกแล้วนอกจากความเสียวซ่านที่ถาโถมเข้ามาไม่หยุดหย่อน

และทันใดนั้นเอง คุณหมอก็หยุดการเคลื่อนไหวทั้งหมดกะทันหัน! หัวใจของลินดาแทบจะหยุดเต้นตามไปด้วย ความรู้สึกมันค้างเติ่งอยู่ตรงจุดสูงสุด มันทรมานอย่างบอกไม่ถูก ยังไม่ทันที่ลินดาจะได้เอ่ยถามอะไรออกมา ร่างกายของลินดาก็รู้สึกถึงใบหน้าของคุณหมอที่ซบลงมาตรงหว่างขา ลมหายใจร้อนๆ ของท่านเป่ารดอยู่บริเวณจุดอ่อนไหว ก่อนที่ลิ้นอุ่นชื้นของท่านจะตวัดเลียลงมาอย่างรวดเร็วและหนักหน่วง!

"โอ๊ย! คุณหมอ! เสียวอะไรอย่างนี้...ซี๊ด...อูยยยย์!"

ลินดาร้องลั่นออกมาอย่างสุดจะกลั้น ความรู้สึกเสียวมันพุ่งทะยานขึ้นไปจนถึงขีดสุดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน สะโพกของลินดาแอ่นขึ้นส่ายตอบรับการกระทำของท่านอย่างลืมตัว คุณหมอเหมือนจะรับรู้ได้ว่าลินดาเสียวซ่านมากแค่ไหน สองมือใหญ่ของท่านเลื่อนมากอดรัดสะโพกของลินดาไว้แน่น กดให้แนบชิดกับใบหน้าของท่านมากขึ้น ปากและลิ้นของท่านยังคงทำหน้าที่ของมันอย่างไม่หยุดหย่อน เลียตวัดรัวเร็วราวกับพายุ

"อืม... น้องลินดา... อร่อยมากเลยจ๊ะ" เสียงอู้อี้ของคุณหมอดังขึ้นมา

"ไหน...ไหนคุณหมอบอกว่า...ตรวจร่างกายไงคะ...อ๊า...ซี๊ด..." ลินดาพยายามท้วง ทั้งๆ ที่ร่างกายกำลังทรยศตัวเองอย่างสิ้นเชิง

"ใช่จ้ะ...ตอนนี้คุณหมอกำลังตรวจภายในให้อยู่นะ"

"ตรวจอะไรคะ...อืมม...นี่คุณหมอ...กำลังเลีย...เลียลินดาอยู่ต่างหาก"

"แล้วน้องลินดาชอบไหมจ๊ะ...แบบนี้"

"อืม...อ๊า...เบา...เบาหน่อยค่ะ...ซี๊ด..." เสียงครางที่ดังระงมของลินดาคงเป็นคำตอบที่ดีที่สุด ความเสียวซ่านมันทำให้ช่องทางรักด้านในขมิบตอดรัดอย่างรุนแรง น้ำหวานแห่งความปรารถนาเริ่มเอ่อท้นออกมาไม่หยุด คุณหมอดูดกินมันอย่างหิวกระหายจนลินดาทนต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว ร่างกายเกร็งกระตุกอย่างรุนแรง กรีดร้องครวญครางออกมาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

"โอ๊ย...อ๊า...เสียว...ซี๊ด...โอ๊ย...น้ำ...น้ำลินดา...จะออก...ออกแล้ว!"

แขนทั้งสองข้างของลินดาผวากดศีรษะของคุณหมอให้แนบชิดกับจุดศูนย์กลางของความเสียว พร้อมกับเด้งสะโพกเข้าหาปากและลิ้นของท่านอย่างลืมตัว คุณหมอยังคงตวัดเลียไม่หยุดหย่อน ทำให้ร่างกายของลินดาเกร็งกระตุกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ขมิบตอดปล่อยน้ำรักออกมาเป็นระลอกๆ จนหมดสิ้นเรี่ยวแรง

หลังจากที่พายุอารมณ์สงบลง คุณหมอดูดเลียทำความสะอาดหยาดน้ำหวานของลินดาจนหมดสิ้น ก่อนที่ท่านจะค่อยๆ ยืดตัวขึ้น แล้วทาบทับร่างใหญ่ของท่านลงมาบนตัวลินดาจนแนบสนิท ลินดายังไม่ทันได้ตั้งตัว ริมฝีปากของท่านก็ประกบลงมาบนปากของลินดาอย่างรุนแรงและดูดดื่ม ลิ้นร้อนของท่านสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากของลินดาอย่างจาบจ้วง ด้วยความที่ลินดายังคงมึนเมาอยู่กับความสุขสมที่เพิ่งผ่านพ้นไป ก็เผลอเผยอปากรับสัมผัสจากท่านโดยไม่ทันได้ระวังตัว คุณหมอจูบอย่างเร่าร้อน ก่อนจะค่อยๆ ไล่เลียไปทั่วใบหน้าของลินดา ทั้งริมฝีปาก ลำคอ คิ้ว คาง และติ่งหู

"น้องลินดาสวยเหลือเกิน รู้ไหมจ๊ะ" ท่านกระซิบเสียงพร่า "คุณหมอรักน้องนะ...หลงรักตั้งแต่วันแรกที่เห็นเลย คุณหมอจะทำให้น้องมีความสุขที่สุดในชีวิตเลยจ๊ะ"

ตอนนั้นลินดาเหมือนคนที่กำลังเคลิบเคลิ้มอยู่ในความฝัน ไม่ได้สนใจในความหมายของคำพูดคุณหมอเท่าไหร่นัก รับรู้เพียงสัมผัสที่ร้อนแรงของท่านเท่านั้น ซึ่งมันอาจจะทำให้คุณหมอคิดว่าลินดากำลังยินยอมพร้อมใจให้ท่านทำอะไรกับร่างกายนี้ก็ได้

"คุณหมอขอถอดเสื้อคลุมตัวนี้ออกนะจ๊ะ"

สิ้นคำพูด ท่านก็รูดชุดคลุมท้องออกจากร่างกายของลินดาอย่างง่ายดาย เผยให้เห็นเรือนร่างที่เปลือยเปล่าทั้งหมด ท่านไม่รอช้า ซุกไซ้ใบหน้าลงบนซอกคอขาวเนียน ไล่ลงมาจนถึงเนินอกอวบอิ่ม ความเสียวซ่านที่ถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้งทำให้ลินดาเผลอแอ่นอกรับสัมผัสของท่านโดยไม่รู้ตัว สองมือใหญ่ของคุณหมอเลื่อนไปด้านหลังและปลดตะขอชุดชั้นในของลินดาออกอย่างชำนาญ หน้าอกที่ขาวสะอาดและอวบอิ่มด้วยฮอร์โมนของคนท้องก็เป็นอิสระ แต่เพียงแค่แวบเดียวเท่านั้น ริมฝีปากร้อนของคุณหมอก็ครอบครองยอดถันข้างหนึ่ง ดูดดึงอย่างหลงใหลและหิวกระหาย

"อ๊า...อืม...เสียว...เสียวอะไรอย่างนี้..." ลินดาครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

ในขณะเดียวกัน มืออีกข้างของคุณหมอก็บีบเคล้นหน้าอกอีกข้างอย่างมันมือ สลับกับบดขยี้หัวนมไปด้วย

"โอ๊ย...คุณหมอขา...หยุด...หยุดเถอะค่ะ...ลินดาใจจะขาดแล้ว"

"หยุดได้ยังไงจ๊ะคนดี เรายังไม่ถึงไหนกันเลยนะ" ท่านกระซิบที่ข้างหู ก่อนจะพูดประโยคที่ทำให้ลินดาใจหายวาบ "คืนนี้...น้องลินดาเป็นของคุณหมอนะจ๊ะ"

"แต่...แต่ลินดามีสามีแล้วนะคะ...แล้วลินดาก็กำลังจะมีลูกกับเขาด้วย" ลินดาพยายามรวบรวมสติที่เหลืออยู่น้อยนิดร้องห้ามออกไป แต่ดูเหมือนมันจะไร้ผล ปากของลินดาถูกคุณหมอประกบจูบอย่างเร่าร้อนอีกครั้ง เหมือนท่านไม่อยากจะได้ยินคำว่าสามีและลูกหลุดออกมาจากปากของลินดาอีก คุณหมอจูบลินดาอย่างหนักหน่วง สองมือก็ยังคงบีบขยำหน้าอกอย่างไม่หยุดหย่อน และในขณะเดียวกันนั้นเอง ลินดาก็รู้สึกได้ถึงแก่นกายที่แข็งขืนและร้อนผ่าวของคุณหมอที่กำลังถูไถอยู่บริเวณจุดอ่อนไหวของเธอ

"โอ๊ย...อ๊า...ไม่...ไม่ค่ะคุณหมอ...อย่านะคะ!"

ลินดาร้องห้ามสุดเสียง เมื่อรับรู้ได้ว่าคุณหมอกำลังพยายามจะสอดใส่อาวุธประจำกายของท่านเข้ามาในร่างกายของเธอ แต่ดูเหมือนทุกอย่างจะสายเกินไปเสียแล้ว หยาดน้ำรักที่ถูกปลุกเร้าขึ้นมาก่อนหน้านี้มันได้ทำหน้าที่เป็นสารหล่อลื่นชั้นดี ทำให้แก่นกายที่ใหญ่โตของเขาลื่นไถลเข้ามาในช่องทางรักของลินดาได้อย่างช้าๆ แต่มั่นคง

"โอ๊ย...คุณหมอขา...เสียว...เจ็บค่ะ...มันใหญ่...อื้อ..."

ณ วินาทีนั้น ลินดาลืมทุกสิ่งทุกอย่างไปจนหมดสิ้น ลืมสามี ลืมลูก ลืมความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ในหัวมีแต่ความปรารถนาที่อยากจะให้คุณหมอกระแทกกระทั้นเข้ามาแรงๆ ลินดาครางออกมาไม่เป็นภาษา เพราะแก่นกายของคุณหมอมันทั้งใหญ่และยาวกว่าของพี่หนึ่งสามีของเธอมาก ความรู้สึกคับแน่นและแปลกใหม่มันช่างเร้าอารมณ์เหลือเกิน

"จ๊ะๆ...น้องลินดาเจ็บเหรอจ๊ะคนดี" คุณหมอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนอย่างน่าประหลาด

ท่านหยุดการเคลื่อนไหวเอาไว้แค่นั้น แล้วก้มลงมาดูดเลียยอดถันของลินดาอีกครั้งอย่างเน้นๆ ราวกับจะปลอบประโลม

"หน้าอกของน้องลินดานี่ทั้งนุ่ม ทั้งใหญ่เต็มไม้เต็มมือดีจริงๆ คุณหมอชอบมากเลย"

"อูย...เสียว...คุณหมอขา...ลินดาเสียวเหลือเกิน...แล้ว...แล้วลูกของลินดาจะเป็นอะไรไหมคะ" ความเป็นแม่ที่ยังหลงเหลืออยู่ทำให้ลินดาอดที่จะถามออกมาไม่ได้

"ไม่เป็นอะไรหรอกจ้ะ ไม่ต้องกังวลนะ คุณหมอจะทำอย่างระมัดระวังที่สุด"

เมื่อเห็นว่าลินดากำลังเคลิบเคลิ้มและหมดแรงต่อต้านแล้ว คุณหมอจึงเริ่มขยับอีกครั้ง ท่านค่อยๆ ดันแก่นกายเข้ามาจนสุดความยาว ลึกจนปลายยอดของมันชนเข้ากับปากมดลูกของลินดาอย่างจัง ลินดาสะดุ้งเฮือก ผวากอดคอคุณหมอไว้แน่น เพราะแก่นกายของท่านมันอัดแน่นอยู่เต็มทุกอณูในช่องทางรักของเธอ น้ำเมือกที่ชุ่มฉ่ำชโลมแก่นกายที่ยาวใหญ่ให้ขยับได้คล่องตัวขึ้น คุณหมอล็อกกอดลินดาไว้แน่น ปากก็ยังคงดูดดุนแลกลิ้นกับลินดาอย่างไม่ลดละ ในขณะที่ส่วนล่างก็เริ่มกระแทกกระทั้นเข้ามาเป็นจังหวะ ช้าบ้างสลับเร็วบ้าง ลินดาทำอะไรไม่ได้นอกจากแอ่นสะโพกตอบรับแรงกระแทกนั้นและครวญครางออกมาอย่างสุขสม

"โอ๊ย...คุณหมอขา...เสียว...เสียวที่สุดในชีวิตเลย...ซี๊ด...จะ...จะออกแล้วค่ะ!"

"คุณหมอก็เสียว...อ๊า...เสียวจนจะทนไม่ไหวแล้ว...ออกพร้อมกันนะจ๊ะคนดี"

"ค่ะ...ค่ะ...อ๊า..."

คุณหมอเร่งจังหวะกระแทกเร็วและแรงขึ้น ลินดาก็แอ่นสะโพกรับอย่างสุดแรงเกิด แล้วในที่สุด ทั้งคู่ก็ร้องครางออกมาพร้อมกันอย่างสุดเสียง

"โอ๊ยยยยยยย!"

"ออกแล้ว...อ๊า...สุดยอดเลยลินดา!"

น้ำกามอุ่นๆ จำนวนมากพุ่งเข้าใส่ปากมดลูกของลินดาอย่างรุนแรง ลินดาผวากอดคุณหมอไว้แน่น ช่องทางรักก็ขมิบตอดรัดแก่นกายของท่านเป็นระลอก รีดเอาน้ำกามออกมาจนหยดสุดท้าย

"น้องลินดานี่...เอามันส์จริงๆ เลยนะ"

เขาพูดจบก็ยังคงแช่แก่นกายเอาไว้ครู่หนึ่ง ก่อนจะค่อยๆ ถอนมันออกไป เมื่อพายุสวาทสงบลง คุณหมอนอนกอดลินดาอยู่เงียบๆ บนเตียงตรวจนั้น ท่ามกลางความเงียบและความมืดสลัวของห้อง หลังจากหายเหนื่อยได้ไม่นาน ท่านก็เริ่มโลมเล้าลินดาอีกครั้ง ใช้ทั้งปาก ลิ้น และแก่นกายของท่านปรนเปรอจนเราทั้งคู่ถึงจุดสุดยอดไปอีกหลายต่อหลายครั้งในคืนนั้น ลินดาต้องยอมรับกับตัวเองอย่างน่าละอายว่า...ลินดาติดใจในรสสวาทของคุณหมอเข้าเสียแล้ว แม้ว่าในใจจะยังคงรักพี่หนึ่งสามีของตัวเองมากก็ตาม

หลังจากที่เราเสร็จกิจกันจนเกือบจะหมดแรง คุณหมอก็อาสาขับรถมาส่งลินดาที่บ้าน บรรยากาศในรถมันเงียบสงัด มีเพียงเสียงแอร์ที่ดังอยู่เบาๆ ลินดาไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าท่าน ได้แต่นั่งนิ่งๆ มองออกไปนอกหน้าต่าง พยายามเรียบเรียงความคิดและความรู้สึกที่สับสนวุ่นวายอยู่ในหัว แต่แล้วเรื่องที่เหนือความคาดหมายก็เกิดขึ้นอีกครั้ง...

ระหว่างทางกลับบ้าน คุณหมอเลี้ยวรถเข้าไปจอดในซอยที่มืดและลับตาคน ท่านดับเครื่องยนต์แล้วหันมามองลินดาด้วยสายตาที่ลินดาอ่านไม่ออก ก่อนที่ท่านจะเอื้อมมือมาดึงร่างของลินดาเข้าไปหา แล้วจับให้ขึ้นไปนั่งคร่อมบนตักของท่าน ลินดาตกใจมากแต่ก็ไม่มีแรงขัดขืน แล้วท่านก็ยกสะโพกของลินดาขึ้น จัดการให้อวัยวะของท่านที่พองตัวเต็มที่อีกครั้งสอดใส่เข้ามาในช่องทางรักของลินดาที่เพิ่งจะผ่านศึกหนักมาหมาดๆ

"อูย...เสียวดีจริงๆ...ช่องรักของลินดานี่มันส์มาก" ท่านครางออกมาในขณะที่ก้มลงมาคาบยอดถันของลินดาผ่านเนื้อผ้า ลินดาแหงนหน้าขึ้นด้วยความเสียวซ่านที่แล่นพล่านไปทั่วร่าง

"ขย่มหน่อยสิลินดา...คุณหมอเสียวเหลือเกิน"

"ได้...ได้ค่ะคุณหมอ" ลินดาตอบรับอย่างว่าง่ายราวกับต้องมนต์

ลินดาเริ่มขย่มตัวขึ้นลง กระแทกสะโพกลงบนแก่นกายของท่านเต็มแรง กระดกเด้าจนอวัยวะของท่านผลุบเข้าผลุบออกเป็นจังหวะ คุณหมอก็ดันสะโพกสวนขึ้นมาเน้นๆ ทุกครั้งที่ลินดาขย่มลงไป ลินดาสะดุ้งสุดตัวเมื่อปลายยอดของท่านกระแทกเข้าที่ปากมดลูกซ้ำๆ

"อูย...คุณหมอ...ลึก...ลึกมากเลยค่ะ...ลินดาเสียว"

"คุณหมอก็เสียวจ้ะ...ข้างในของน้องตอดรัดดีเหลือเกิน"

คุณหมอดันแก่นกายเข้าไปอีกจนสุด ลินดาครางออกมาด้วยความเสียวระคนเจ็บจนแทบไม่เป็นภาษา บทรักในรถครั้งนี้มันทั้งดิบเถื่อนและร้อนแรงกว่าในห้องตรวจเสียอีก เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง คุณหมอก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จ ในขณะที่ลินดาเสร็จสมไปแล้วนับครั้งไม่ถ้วน

"อูย...ซี๊ด...เบาๆ...เบาๆ ค่ะคุณหมอ...ลินดาเจ็บ..."

ถ้าหากมีใครผ่านมาแถวนี้ คงต้องตกใจจนตาค้างแน่ๆ เพราะรถทั้งคันมันโยกไหวอย่างรุนแรงตามแรงกระแทกของเราสองคน

"คุณหมอคะ...ลินดา...ลินดาไม่ไหวแล้ว...อูย..."

"ใกล้แล้วจ้ะคนดี...ขอกระแทกแรงๆ อีกสักทีสองทีนะ"

คุณหมอยึดสะโพกของลินดาไว้แน่น ก้มลงดูดหน้าอกเพื่อปลุกอารมณ์อีกครั้ง มือใหญ่ก็บีบเคล้นเต้านมของลินดาแทบจะแหลกคามือ กลิ่นคาวจากน้ำรักของลินดาคละคลุ้งไปทั่วทั้งรถ คุณหมอเริ่มเด้าสะโพกแรงและเร็วกว่าเดิมมาก

"อ๊า...ซี๊ด...อื้อ...ซี๊ดดดด..."

"เป็นไงลินดา...คุณหมอเอามันส์ไหม"

"มันส์...มันส์มากเลยค่ะ...อูย..."

"ข้างในของลินดาตอดดีอะไรอย่างนี้"

"เสียว...โอ๊ย...คุณหมอจ๋า...อูย..."

ลินดาขมิบตอดรัดแก่นกายที่กำลังเด้าเข้าออกอย่างบ้าคลั่ง ขย่มเด้าไปทั้งซ้ายและขวาอย่างเมามันในอารมณ์

"คุณหมอ...ลินดาจะถึง...จะถึงแล้ว...เร็ว...เร็วอีกค่ะ"

คุณหมอเร่งเด้งสะโพกสวนขึ้นไปอย่างสุดแรง ลินดาก็เด้งสวนลงมาอย่างไม่ยอมแพ้ เหงื่อของเราสองคนไหลท่วมตัว ใบหน้าของลินดาบิดเบี้ยวด้วยความสุขสม ปากก็ซี๊ดซ๊าดไม่หยุด

"ซี๊ด...คุณหมอ...ปล่อย...ปล่อยใส่ข้างในเลยค่ะ...อูย..."

"ลินดา...คุณหมอไม่ไหวแล้ว...ออก...ออกแล้ว...ซี๊ด..."

น้ำกามอุ่นร้อนพุ่งเข้าไปเต็มช่องท้องของลินดาอีกครั้ง ลินดาขมิบตอดรัดเป็นครั้งสุดท้าย ครางลั่นออกมาแล้วก็ฟุบหน้าลงซบกับอกกว้างของคุณหมออย่างหมดแรง

หลังจากนั้น คุณหมอก็ขับรถไปส่งลินดาที่หน้าบ้านอย่างปลอดภัย เมื่อรถจอดสนิท ลินดาก็เห็นพี่หนึ่งสามีของลินดายืนรออยู่หน้าบ้านด้วยความเป็นห่วง เขารีบเดินมาเปิดประตูรถให้แล้วถามว่า "เป็นยังไงบ้างที่รัก วันนี้ตรวจร่างกายเหนื่อยไหม ทำไมเสื้อผ้าหน้าผมถึงได้ยุ่งเหยิงขนาดนี้ล่ะ"

ลินดาไม่ได้ตอบอะไร ได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆ กลับไป จะให้ลินดาตอบเขากลับไปได้ยังไง...ว่าจะให้บอกได้ยังไงว่าลินดาเพิ่งไปมีอะไรกับญาติของเขามาในรถจนเนื้อตัวมอมแมมไปหมด...

คืนนั้นหลังจากที่ลินดาทำความสะอาดร่างกายเสร็จ ก็ล้มตัวลงนอนข้างๆ สามีที่หลับไปแล้วด้วยความเหนื่อยอ่อน ลินดานอนไม่หลับ ได้แต่นอนคิดถึงเรื่องราวที่เพิ่งเกิดขึ้น มันทั้งรู้สึกผิดและรู้สึกดีอย่างประหลาด หลังจากวันนั้น ลินดาก็ยังคงต้องไปตรวจครรภ์กับคุณหมอเออยู่เรื่อยๆ จนกระทั่งคลอดลูกชายที่น่ารักออกมา และทุกครั้งที่ไปตามนัด...เราสองคนก็มักจะหาโอกาสที่จะได้ "ตรวจภายใน" กันแบบลับๆ เสมอ

จนกระทั่งหลังคลอด ลินดาก็ไม่ค่อยได้เจอกับคุณหมอเออีกเลย แต่ความทรงจำในค่ำคืนนั้นและอีกหลายๆ ครั้งที่ตามมา...มันยังคงชัดเจนอยู่ในใจของลินดาเสมอมาจนถึงทุกวันนี้ค่ะ